Hoe muziek je helpt om afscheid te nemen
A funeral is not a day in a lifetime
It is a lifetime in a day
Dit postten we een tijdje geleden op onze Facebook pagina. Een quote waar we nog vaak aan terugdenken, wanneer we gevraagd worden om live muziek te brengen tijdens een uitvaart.
Afscheid nemen van iemand wordt steeds vaker een moment om op een heel persoonlijke manier terug te kijken naar een mooi leven. Niet alleen uitvaarten in crematoria, maar ook kerkelijke diensten worden daarom vaak ingevuld met live muziek, nummers die de overledene graag hoorde, of die hem of haar zo typeren dat ze niemand onberoerd laten.
Live muziek is de ideale manier om emoties tot leven te brengen en zeker op zo’n dag.
Zo’n dag was er ook enkele weken terug, toen we met een zwaar hart plots kinderliedjes aan het inoefenen waren. Een jongetje van nog maar anderhalf jaar verdiende een mooi afscheid. De ceremoniezaal was gevuld met zijn kleine kistje, zijn favoriete Nijntje knuffel en onder andere onze eigen versie van 'Samen Voor Altijd' van Marco Borsato en zijn dochter Jada. Dit soort momenten doen je even stilstaan en dat is de reden waarom we zo houden van wat we doen. Met piano en zang mensen ontroeren, ook op een droeve dag.
Wanneer er onder vrienden gepraat wordt over begrafenissen, hoor je wel eens dat iemand een lijstje bijhoudt met favoriete nummers, mocht er met hem of haar onverwacht iets gebeuren. In zo'n gesprekken gaat het zelden over de kleur van een kist, of over teksten die kunnen worden voorgelezen. Dit toont hoe belangrijk muziek is op zo'n moment, hoeveel waarde iemand er aan hecht.
Weet dat je bij het afscheid van een dierbare steeds op ons kan rekenen om er een persoonlijke en betekenisvolle ceremonie van te maken.
Wanneer je ons een bericht stuurt, bellen we je dezelfde dag nog op om verdere afspraken te maken en de liedjeskeuze te overlopen. Wij brengen passende pianomuziek met een warme stem, brengen jouw emoties over met onze muziek en laten je volledig vrij de nummers kiezen die jij het belangrijkste vindt.
